Na het ziekenhuis hadden we allebei de behoefte om vooral niet naar huis te gaan. We gingen naar een winkelcentrum om inkopen te doen. Gewoon even lekker doen of er niks aan de hand is.
Daar ben ik normaal veel beter in dan nu. Al moet ik eerlijk zeggen dat we af en toe onbedaarlijk kunnen lachen, gelukkig maar. Iets minder is, dat ik af en toe ineens in tranen uitbarst. De gedachten die me dan bezighouden zijn onverdraaglijk. Mijn vriend is grieperig en heeft enorme niesbuien. Bijgelovig als ik ben, kan ik het niet laten om bij iedere niesbeurt te zeggen: ”Gezondheid”.  Dat is niet vol te houden dus ook bij hem gooien we er op dit moment maar een lading paracetamol in. Hij wist nog niet dat daarmee het niesen stopt. Ja, ik leer heel veel van hem maar hij gelukkig ook dingen van mij. Is de inkoop van Bitcoins voor u een probleem, dan is het aanschaffen van aandelen Paracetamol wellicht een optie.
 

Het is en blijft heel bijzonder wat een warme en liefdevolle reacties er blijven binnenstromen. Ik vind het heel belangrijk dat de mensen waarmee ik nauw samenwerk of heb samengewerkt op de hoogte zijn. Een ieder voor zich weet dan heel goed hoe daarmee om te gaan. We praten erover of laten het even met rust. Ook mijn vriend had de behoefte om het te delen. Eerst met zijn kinderen, neef, naaste vrienden en nu ook met wat collega’s. Dat is belangrijk omdat we vandaag allebei weer een dagje gaan werken. Ik maar 2 uurtjes maar hij een uurtje of 12. Ik ga vandaag weer proberen te sporten. De afgelopen dagen zat zelfs dat er niet in. Net als binnenkort wanneer ik een paar weken niet mag sporten. Heel bijzonder dat ik nu al weet dat ik het ga missen. We zien wel wat er lukt en anders gaan we gewoon lopen, lopen, lopen.

’s Avonds zijn we nog even naar Yosh geweest in het nieuwe huis. Er is een verborgen gebrek. Geen aansluiting voor internet of tv. Wellicht vergeten aan te leggen door de aannemers die het hele huis verbouwd hebben. Ook Yosh belde me toen dat geconstateerd was. Ik zei: “Ik bel je zo want we zijn aan het rennen om op tijd in het ziekenhuis te komen”. Ineens vroeg ik mij af of er hier zich nog één kon beroepen op een verborgen gebrek. Nee, daar is het te laat voor.  WE gaan deze strijd samen aan. En volgens hem gaan we hem winnen en kom ik goed of wellicht beter uit de strijd. Iemand gelijk geven is een gevoelig punt maar nu doe ik het graag.