“Waar zit de tumor?” was de volgende vraag. Dat kon ik precies uitleggen want ik was erbij. Het was kort voor de diagnose van Joop en mijn zus en ik gingen mee naar het ziekenhuis. “Sorry”, zei de arts, “ik moet dit allemaal vragen, het is belangrijk”. Ik fluisterde “Ik weet het”. Vorig jaar was Yosh ziek. Hij had longontsteking. Dr. Dezaire besloot toen om scans te laten maken van zijn longen. In verband met het overlijden van Joop en het feit dat de vader van Joop, Yosh zijn opa, 5 weken voor Joop is overleden aan longkanker. De dokter keek me aan en ik zag in haar blik verbazing.
 

Ja, als ik het zo zit te typen hebben we al een bak ellende te verwerken gehad. Ze gaan mij overigens ook scannen op mijn longen. Ik lig veel wakker en herbeleef dan zo’n gesprek. Ik schiet in de lach en denk aan de wedstrijd tussen Rico Verhoeven en Jamal Ben Saddik. Het hoofd van de arts lijkt net zo heen en weer te schieten als het hoofd van Jamal Ben Saddik. Zij zoekt oogcontact met de dame die de afspraken zit in te plannen. Het is veel, heel veel informatie en ellende.
 

Dit weekend nam ik mijn oude blog door. Het verwerken van mijn verdriet, het herinrichten van mijn huis, de komst van David en later Dean in mijn leven, de hulp van rouwdeskundige Daan Westerink tot en met de komst van mijn nieuwe/oude liefde. Wat was 2017 een bijzonder jaar. Ik heb mezelf en de liefde teruggevonden. Ik heb zoveel genoten en dingen beleefd waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze überhaupt ooit nog zou meemaken.

Een spetterende vakantie die ik graag in december nog een keer over wilde doen. Een vakantie die ik annuleerde omdat we toch weer druk, druk, druk zijn. Een vakantie waarvan het nu zo goed is dat hij geannuleerd is. Blij zijn omdat het gesprek over de anesthesie dinsdag is omdat ik dan vrij ben en de CT-scan op vrijdag omdat ik dan ook vrij ben.
 

Vrijdag, de dag waarop ik de CT-scan heb en de uitslag krijg. Zijn er geen uitzaaiingen, dan gaat de operatie op 4 januari door. Zijn er wel uitzaaiingen, dan volgt er een heel andere behandeling in een ander ziekenhuis. Ik hoop zo dat ik in het IJsselland mag blijven.